Je kunt beweren dat je niet je gedachten bent maar is dat dan feitelijk ook zo?
Je kunt zeggen dat gedachten onwaar zijn maar is dat dan altijd zo?
Gedachten hebben enkel macht over ons als we denken ze te kunnen waarnemen, als ik en mijn gedachten. Dat ik is namelijk een gedachte. Dus als je je gedachten aan de kant wilt zetten, zul je behoren te begrijpen dat je je denken bent en de waarnemer ervan, anders glipt het denken altijd weer tussen je vingers door als kwik. Want de zogenaamde waarnemer blijft dan het geheime deurtje van het denken!
– Nog niet de weg kwijt?…
Goed, ga terug naar af:
Je bent je denken.
Je bent ook de waarnemer.
Deze twee zijn niet-twee.
Als je dat direct ziet voor de volle 100% kan er transformatie zijn.
Het denken en de waarnemer ervan, vallen dan tegen elkaar weg, en zal er sprake zijn van een ongeconditioneerde geest, keuzeloos gewaarzijn.
Begrijp dat dat gewaarzijn zich niet onafhankelijk van je denken en waarnemer kan voordoen! Er bestaat niet zoiets als Bewustzijn, en ik-en-denken.
Een denkbeeld van de waarheid is nog niet de waarheid zelf.
Als wij in werkelijk bewustzijn zijn, is het denken niet langer een object of een zogenaamde muppet. Dan is er sprake van denken of niet, dat is dan alles. Er is geen conflict. Omdat het ik en het denken achterhaald zijn.
Er is in principe niets mis met denken. Maar bij een waarnemer wordt het denken direct beperkt, is er sprake van een geconditioneerde geest.
Bevrijd jezelf, bevrijd het denken.
(Foto – Pixabay.com)